Kamal Kharmach over zijn roots in 'Gloria mundi': "Als iemand zegt 'gij zijt ne goeie', breekt mijn hart" | VRT NWS: nieuws (2025)

In het nieuwe programma 'Gloria mundi' ontdekt Gloria Monserez de wereld. Dat doet ze niet alleen. Elke aflevering laat ze zich leiden dooreen bekende gids die wortels heeft in Vlaanderen, maar ook in het buitenland.

Hoewel hij geboren en getogen is in Borgerhout, liggen de roots van komiek Kamal Kharmach in het Rifgebergte in Marokko. Samen met Monserez gaat hij op stap omnog nieuwe dingen te ontdekken in het gebergte.

Zo leert hij Monserez dat er rond Marokko verschillende (kleine) eilanden liggen onder Spaans bewind, waaronder ook een klein eiland aan het strand waar Kharmach als kind altijd speelde. Van zijn vader mocht hij nooit naar het eiland, maar metGloria waagt hij zich daar wel aan na een(voorzichtige) jetskitocht.

Dat avontuur zet Kharmach aan het denken. "Europa is eigenlijk niet ver. Er zijn mensen die erheen zwemmen", verwijst hij naar vluchtelingen die zo de zee proberen over te steken. "'De zee ligt vol met lichamen van zij die een beter leven zochten', dat zei mijn vader altijd."

Het gaat zijn petje te boven dat jonge mensen die stap moeten wagen, of dat nu over zee of over land is. "Kan jij je dat inbeelden", vraagt hij aan Gloria. "Dat je moet zeggen 'fuck it, ik ga naar een ander continent, terwijl ik de taal niet spreek en de cultuur niet ken'. Op jouw leeftijd doen sommigen dat al."

"Wat willen ze dan krijgen", vraagt hij zich af. "Een beter leven, maar daar plaatsen ze beter ook vraagtekens bij. Hoe worden ze in het land van aankomst behandeld? Als losers", zucht hij.

Dat frustreert Kharmach, maar wat hem vooral stoort, is als mensen hem zeggen dat hij "ne goeie" is. "Dat is het ergste wat ze tegen mij kunnen zeggen. Dan breekt mijn hart echt."

Hij heeft het moeilijk met zulke uitspraken omdat ze aantonen hoe hoog de lat ligt voor mensen met andere roots. "Je hebt de 'American dream', maar als je denkt aan de 'Vlaamse droom' dan denk ik – zonder arrogant te willen klinken – dat ik wel in de buurt kom. Ik heb een goede job, ik maak televisie, ik geef conferenties en ik geef les op de hogeschool. Maar als we moeten verwachten dat dat het minimum is om 'ne goeie' te zijn... Logisch dat mensen dan opgeven.”

Kharmach weet dat hij geluk heeft gehad dankzij de weg die zijn ouders hebben afgelegd. "We moeten dat durven omdraaien. Als we dat doen, is mijn dochter geen 'goeie', maar is mijn dochter 'een van ons'."